از ۱۰ میدان بزرگ نفتی دریای شمال، ۸ میدان در آب های نروژ و ۲ میدان در آب های انگلستان قرار دارد. در ادامه با آخرین اطلاعات ارائه شده در مورد ذخایر قابل بازیافت این میادین آشنا می شویم:
۱ – میدان کلیر / ۸ میلیارد بشکه
میدان کلیر، بزرگترین میدان دریای شمال و اروپا بوده و عمق آب در محدوده آن ۱۵۰ متر است. این میدان در ۷۵ کیلومتری جزایر شیتلند قرار دارد و در سال ۱۹۷۷ میلادی، کشف گردید. اما تولید از آن در سال ۲۰۰۵میلادی آغاز شد. شرکت بریتیش پترلیوم ۳۸.۶ درصد سهام این طرح را در اختیار دارد و شرکت های شل( ۲۷.۹ درصد )، کونوکوفیلیپس( ۲۴ درصد) و شورون( ۱۹.۴ درصد) سایر سهامداران آن هستند.
۲ – میدان استاتفورد / ۴.۲ میلیارد بشکه
این میدان قدیمی در سال ۱۹۷۴ میلادی کشف و تولید از آن در سال ۱۹۷۹ میلادی آغاز شد. این میدان میان دو کشور نروژ و انگلستان مشترک بوده و شرکت استات اویل در سال ۱۹۸۷ میلادی، همه سهام آن را خریداری کرد. تولید کنونی میدان ۸۰ هزار بشکه اعلام شده است. تاکنون طرح های مختلفی برای افزایش برداشت و رشد حجم گاز تولیدی در این میدان اجرا شده است.
۳ – میدان اکوفیسک / ۳.۶ میلیارد بشکه
این میدان در ۲۸۰ کیلومتری جنوب غرب استاوانگر قرار دارد و عمق آب در محدوده آن ۷۰تا ۷۵متر است. در سال ۱۹۶۹ میلادی این میدان کشف گردید. شرکت کونوکوفیلیپس بهره بردار این میدان بوده و شرکت های توتال، انی، استات اویل و پیترو، سایر سهامداران آن هستند.
۴ – میدان فورتیس / ۳.۵ میلیارد بشکه
این میدان در ۱۸۰ کیلومتری شرق آبردین قرار دارد و در سال ۱۹۷۰ میلادی کشف شد. پنج سال بعد، تولید از آن آغاز گردید. با کاهش تولید روزانه این میدان به ۴۵ هزار بشکه در سال ۲۰۰۳ میلادی، شرکت بریتیش پترولیوم این پروژه را به شرکت آپاچی واگذار کرد. با اجرای چند پروژه افزایش ضریب بازیافت تلاش می شود تا تولید از این میدان برای دو دهه دیگر تداوم یابد.
۵-میدان اوسیبرگ / ۲.۴ میلیارد بشکه
این میدان در ۱۴۰ کیلومتری شمال غرب بیرگین قرار دارد و عمق آب در محدوده آن ۱۰۰ متر است. میدان اوسیبرگ در سال ۱۹۷۹ میلادی کشف گردید و در سال ۱۹۸۸میلادی تولید از آن آغاز شد. تزریق گاز برای افزایش تولید از این میدان از سال ها پیش اجرا شده است. ضریب بازیافت این میدان عدد خیره کننده ۶۹ درصد و دو برابر نرخ میانگین ۳۵ درصدی دنیا است. شرکت استات اویل ۴۹.۳ درصد سهام این پروژه را در اختیار دارد و شرکت های پیترو، توتال و کونوکوفیلیس سایر سهامداران آن هستند.
۶ – میدان گولفاکس / ۲.۳ میلیارد بشکه
این میدان در شمال آب های نروژ قرار دارد و در سال ۱۹۷۸ میلادی کشف گردید. هشت سال بعد نیز تولید از آن آغاز گردید. برای نخستین بار همه اعضای کنسرسیوم مجری این طرح نروژی بوده اند. رکورد تولید از این میدان در ۷ اکتبر سال ۱۹۹۴ میلادی و با تولید ۶۰۶ هزار بشکه به دست آمده است. نرخ اولیه ضریب بازیافت آن ۵۹ درصد بوده که بعدها از مرز ۶۳ درصد عبور کرد.
۷ – میدان ترول غربی / ۱.۶میلیارد بشکه
این میدان در شمال آب های دریای شمال قرار دارد و در سال ۱۹۷۰ میلادی، کشف شد. تولید از آن در سال ۱۹۹۵ میلادی آغاز گردید. شرکت استات اویل ۳۰.۵۸ درصد سهام این میدان را در اختیار دارد و شرکت های پیترو، شل، کونوکوفیلیپس و توتال سایر سهامداران آن هستند.
۸ – میدان اسنور / ۱.۵۷ میلیارد بشکه
این میدان در آب های نروژ قرار دارد و در سال ۱۹۹۳میلادی کشف گردید. در این میدان دو سکو نصب شده و شرکت های استات اویل، پیترو، اکسون موبیل، ایدمیتسو پترولیوم، آر دبلیو ای دیا و کورانرژی سهامداران آن هستند.
۹ – میدان جوهان سویردراپ / ۱.۵۶ میلیارد بشکه
این میدان در ۱۵۵ کیلومتر ی غرب استاوانگر نروژ قرار دارد و در سال ۲۰۱۰ میلادی کشف شده است. در اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی تولید از این میدان آغاز می گردد. تولید روزانه این میدان ۵۵۰ هزارتا ۶۵۰ هزار بشکه نفت خواهد بود. شرکت استات اویل ۴۰درصد سهام پروژه را در اختیار دارد و بقیه سهام آن به شرکت های لوندین، پیترو، دیت نورسک و مارسک تعلق دارد.
۱۰ – میدان والهال / ۹۲۷ میلیون بشکه
این میدان در جنوب آب های دریای شمال قرار دارد و عمق آب در محدوده آن ۶۹ متر است. این میدان در سال ۱۹۷۵ میلادی کشف شد و هفت سال بعد، تولید از آن آغاز شده است. شرکت های بریتیش پترولیوم و هس نروژ دو سهامدار این پروژه به شمار می روند.
مترجم: محسن داوری
منبع: عصر نفت
