به گزارش پایگاه اطلاعات و فن آوری فراساحل به نقل از خبرگزاری تسنیم، قطر راهی جدید برای آزار عربستان پیدا کرده است. از ماه ژوئن سال گذشته این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس با تنها ۲.۶ میلیون نفر جمعیت، درگیر یک محاصره وحشتناک از سوی همسایه خود عربستان بوده است. حالا همانقدر سهل انگارانه در حال ترک اوپک است. گروه قدرتمندی که عربستان نقشی کلیدی در آن دارد.
قطر دلایل خود را برای این کار دارد یکی اینکه توانایی این کار را داراست. دوحه در ماه اکتبر تنها ۶۰۰ هزار بشکه نفت در روز از ظرفیت ۳۳ میلیون بشکه ای اوپک را تامین کرد در حالی که عربستان ۱۰.۷ میلیون بشکه تولید داشت. دهه آینده توسعه ذخایر گاز طبیعی بزرگ و کم کربن قطر باید تولید آن را بر حسب بشکه نفت از ۴.۸ میلیون بشکه به ۶.۵ میلیون برساند. عضویت در اوپک جلوی عربستان و امارات را برای کاهش روابط اقتصادی با این کشور نگرفته است.
اندونزی، گابن و اکوادور هر سه عضویتشان را از زمان تشکیل اوپک در ۱۹۶۰ معلق کردند ولی رفتن قطر که از ۱۹۶۱ عضو اوپک بوده در زمانی اتفاق افتاد که دلایل زیادی برای اعضای کوچکتر اوپک وجود داشت تا در مورد منافعشان سوال کنند.
در هر صورت آنها اغلب یک معامله غیرمنصفانه دریافت می‌کنند چون ظرفیت تولید اضافی تا حد زیادی در دستان عربستان متمرکز شده است مثلا در تابستان تصمیم اوپک برای افزایش تولید نفت به ریاض اجازه داد هم سهم بازار را داشته باشد و هم سود فراوان.
وقایع این هفته آزاردهنده تر است. در اجلاس جی ۲۰ در آرژانتین ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان توافق کردند قرارداد همکاری اوپک و غیر اوپک را تمدید کنند. این قرارداد باعث کاهش تولید در سال ۲۰۱۶ شد. جزئیات این قرارداد در نشست روز پنجشنبه اوپک مشخص می‌شود.
یک نشانه قدرتمند دیگر هم وجود داشت که عضویت در اوپک تضمین‌کننده داشتن یک صندلی پشت میز مذاکره نیست.
تصمیم قطر برای ترک آن صندلی نشان می‌دهد که مزایای عضویت در اوپک روشن نیست. با کاهش قیمت انرژی تجدیدپذیر و رشد فوق العاده تولید آمریکا، تأثیر اوپک کم می شود. در همین حین، نتیجه منطقی حمایت ترامپ از بن سلمان پس از قتل روزنامه نگار جمال خاشقچی به دست عوامل سعودی، این است که ولیعهد عربستان بیشتر تمایل به تامین خواسته های آمریکا برای کاهش قیمت نفت داشته باشد.
