تولید نفت آمریکا به زودی آستانه ۱۰ میلیون بشکه در روز را پشت سر خواهد گذاشت و از تولید نفت عربستان سعودی که مُلزم به رعایت توافق نفتی است، بیشتر خواهد شد. ورود آمریکا به باشگاه ۱۰ میلیون بشکه‌ای‌ها چه تبعاتی خواهد داشت؛ باشگاهی که تنها دو عضو دیگر یعنی روسیه و عربستان در آن حضور دارد؟
به گزارش پایگاه اطلاعات و فن اوری فراساحل به نقل از نکونیوز: تولید نفت آمریکا به زودی بالاترین رکورد آن را که دهه ۱۹۷۰ میلادی ثبت شده بود، پشت سر خواهد گذاشت. آمریکا در عرض چند سال و به مدد صنعت شیل توانست به یکی از مهم‌ترین تولیدکنندگان نفت تبدیل شود. این کشور در سالیان گشذته بیش از هر کشور دیگری بازار نفت را تحت تأثیر تحولات نفتی خود قرار داده است.
دولت آمریکا پیش‌بینی می‌کند که تولید نفت این کشور تا اواخر سال آینده میلادی (سال ۲۰۱۹) به ۱۱ میلیون بشکه در روز برسد و بدین ترتیب آمریکایی‌ها به جایگاه روسیه که در حال حاضر بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت خام جهان است نیز چشم دوخته‌اند.
آمریکا برای این که قدرتی قدّار در بازار نفت تبدیل شود، از اواسط سال ۲۰۱۴ وارد جنگ قیمت‌ها با اوپک و به خصوص عربستان سعودی شد. عربستان هرکاری کرد نتوانست صنعت شیل را از بازار نفت بیرون کند و شیل حتی در قیمت‌های بسیار پایین نیز علی‌رغم متحمل شدن ورشکستگی‌های فراوان، بحران را تاب آورد. صنعت شیل آمریکا، با کاهش هزینه‌ها و پیشرفت تکنولوژیک توانست در جنگ قیمت‌ها با اوپک پیروز شود و بدین ترتیب آمریکا آماده می‌شود تا تاج پادشاهی در صنعت نفت را بر سر بگذارد.
تبعات تبدیل شدن آمریکا به یک عربستان سعودی جدید و تبدیل شدن به یک ابرقدرت در تولید نفت خام چه بوده است و چه خواهد بود؟
در حالی که کشورهای خاور میانه نظیر عربستان و امارات قیمت بنزین را افزایش داده‌اند یا مثل ایران برای افزایش آن برنامه‌ریزی می‌کنند، قیمت بنزین در ایالات متحده آمریکا نسبت به قیمت آن در سال ۲۰۰۸، ۳۷ درصد کاهش یافته است. صنعت شیل باعث شده تا باک خودروها در آمریکا ارزان‌تر پر شود و مردم عادی نیز لذت افزایش تولید نفت این کشور را بچشند.
صادرات نفت خام آمریکا که از سال ۱۹۷۳ (پس از تحریم نفتی غرب توسط اعراب) تا اواخر سال ۲۰۱۵ ممنوع بود، آزاد شده است و در حال حاضر آمریکا ۱.۷ میلیون بشکه در روز نفت خام صادر می‌کند. لابی شرکت‌های نفتی بود که لغو ممنوعیت صادرات نفت را از کنگره آمریکا درخواست کرد.
گاز شیل باعث خواهد شد تا ظرفیت صادرات گاز آمریکا امسال به ۳.۸ میلیارد فوت مکعب در روز برسد و بدین ترتیب آمریکا به یکی از مهم‌ترین بازیگران بازار ال ان جی تبدیل خواهد شد.
شرکت‌های بزرگ نفتی آمریکا نظیر شورون و اکسون موبیل که در دهه‌های گذشته در میادین نفتی کشورهای خارجی سرمایه‌گذاری می‌کردند، رفته رفته به آمریکا باز می‌گردند و میادین کوچک خود را در سایر کشورها می‌فروشند، تا بدین ترتیب آمریکا هرچه بیشتر در تولید نفت توانمند شود. شرکت شورون امسال ۴.۳ میلیارد دلار در صنعت شیل سرمایه‌گذاری خواهد کرد.
درآمد خدمات فراکینگ یا شکافت هیدرولیکی در صنعت شیل در سال جاری به ۲۹ میلیارد دلار خواهد رسید. در برخی از مناطق غرب تگزاس صنعت شیل هزاران شغل ایجاد کرده و نرخ بیکاری به ۲.۶ درصد رسیده است!
واردات نفت آمریکا در یک دهه گذشته ۲۰ درصد کاهش یافته و وابستگی آمریکا به نفت خاور میانه و شمال آفریقا به شدت کاهش یافته است. آمریکا حالا از قطع تولید نفت در لیبی، نیجریه و حتی ایران سود می‌برد و شاید این امر آمریکا را ترغیب کند تا حتی با اقدامات سیاسی مانع از ورود نفت برخی از کشورها به بازار شود!
هر چه نفت کمتری از رقبایی نظیر ایران وارد بازار شود، قیمت نفت بالاتر می‌رود و این امر سودآوری صنعت شیل را افزایش می‌دهد. این جنبه مخربِ قدرت‌گیری آمریکا در تولید نفت خام است که ممکن است باعث شود تا سیاست خارجی این کشور هرچه بیشتر تهاجمی شود. آمریکای ابرقدرت در تولید نفت خام، خطرناک‌تر است و ابزارهای بیشتری نیز برای فشار بر کشورهایی نظیر ایران دارد. این شرایط کاملاً جدید است که باید برای مقابله با آن آمادگی کسب شود. تا دیروز سود تحریم‌های نفتی ایران به جیب عربستان سعودی می‌رفت، اما از امروز به بعد، عربستان سعودی جدید، یعنی آمریکا نیز در این سود شریک خواهد شد.
آمریکای ترامپ برای توانمند کردن هرچه بیشتر صنعت شیل در آمریکا ممکن است از ابزارهای سیاسی نظیر فشار به صنعت نفت ایران استفاده کند. این احتمال باید درنظر گرفته شده و در مورد راه‌های مقابله با آن فکر شود.
برای این که بدانیم آمریکا تا چه حد به قدرت نفتی خود مطمئن است، کافی است نگاهی به منطقه نفتی پرمین بیسین بیاندازیم. آمریکا یک میدان نفت شیل به نام پرمین بیسین در غرب ایالت تگزاس دارد که با معدن طلا مقایسه می‌شود. این میدان پایین‌ترین هزینه‌های تولید نفت را در میان میادین شیل آمریکا دارد.
اسکات شفیلد موسس شرکت «پایونیر نچرال ریسورسز» در مورد میدان پرمین بیسین می‌گوید: «مردم نمی‌دانند که پرمین چه میدان بزرگی است. این میدان در نهایت میدان نفتی «غوار» در عربستان سعودی را پشت سر خواهد گذاشت. ما فکر می‌کنیم تولید نفت از این میدان در ده سال آینده می‌تواند به ۸ تا ۱۰ میلیون بشکه در روز برسد. این یک عربستان سعودی جدید است».
