بازار گاز طبیعی مایع هر سال در حال رشد و توسعه است اما ترمینال‌هایی که قادر هستند این کشتی‌ها را در خود جای دهند در حال کوچک شدن هستند.
به گزارش پایگاه اطلاعات و فن آوری فراساحل به نقل از انرژی امروز: زیرساخت‌های نسل بعدی این بخش برای بازارهای نوظهور و خریداران این بازار طراحی شده‌اند که مایلند حجم کم این سوخت را در زمان‌های کوتاه‌تر با قراردادهای انعطاف‌پذیرتر داشته باشند.
برهمین اساس، رویترز در گزارشی به بررسی نسل جدید ترمینال‌های LNG یعنی ترمینال‌های مقیاس کوچک پرداخته و می‌نویسد که ترمینال‌های صادرات LNG که در آن‌ها گاز مایع است و برای صادرات در مخازن کشتی‌ها ذخیره می‌شود، به طور معمول تاسیساتی بسیار بزرگ هستند که ده‌ها میلیارد دلار هزینه صرف ایجاد آن‌ها شده است. و بنابراین این ترمینال‌ها برای توجیه سرمایه‌گذاری خود، باید قراردادهایی به همان اندازه بزرگ و طولانی مدت داشته باشند، قراردادهایی که معمولا بیش از یک دهه طول می‌کشد.
در مقابل، پروژه‌های ترمینال‌های بسیاری که حال انجام هستند، طرح‌های مدولار جدیدی هستند که امکان مایع‌سازی در مقیاس کوچک تا متوسط را برای بهره‌برداران خود فراهم می‌آورد یا واحدهای گازی‌سازی مجدد هستند که در صورت رشد تقاضا قابلیت توسعه دارند.
نسل جدید واحدهای مایع سازی در ایالات متحده و در ایالت جوجیا در حال ساخت هستند و انتظار می‌رود در نیمه‌های امسال به بهره‌برداری برسند.
جان باگلی، رییس اداره بهره‌بردای شرکت LNG استرالیا، می‌گوید این تاسیسات با واحدهای مایع‌سازی کوچک‌تر که به نام «ترِین» شناخته می‌شوند، با «شرایط بازار سازگارترند». و پیشنهاد می‌دهد واحدهای LNG مقیاس متوسط در ایالات متحده ساخته شوند.
طراحی‌های جدید بازتابی از بازار رو به رشد در کنار مشتریانی گوناگون است که باعث شد رشد آتی این صنعت می‌شود.
در سال ۲۰۰۸، قراردادهای متوسط برای ۱۸ سال و برای بیش از ۲ میلیون تن در سال Mtpa بود. تا سال ۲۰۱۶، این قراردادها به کمتر از ۸ سال و کمتر از یک Mtpa کاهش پیدا کرد آن هم به این دلیل که خریداران جدید در بازارهای نوظهوری چون چین، هند و پاکستان به دلیل عدم طمینانی که به بازار وجود دارد به دنبال انعطاف پذیری بیشتر قراردادها هستند.
آلفرد موجادیز، رییس بخش هیوستن شرکت آتلانتیک، خلیج و اطلس می‌گوید این‌ها خریداران جدیدی هستند که تاسیسات کوچک و مصرف کنندگان صنعتی را دربرمی‌گیرند.
این شرکت واحدهای کوچک و مدولار را برای خریداران LNG می‌سازد، خریدارانی که به تبدیل گاز مایع طبیعی به حالت گازی آن بعد از خروج از کشتی‌ها احتیاج دارند.
معمولا چنین بازارهای در ابتدا کوچک هستند اما امیدوارندکه با رشد تقاضا این بازارها هم رشد کنند. واحدهای مودولار به ترمینال‌ها اجازه می‌دهند که با رشد بازار رشد کنند.
در سال‌های اخیر و به خاطر این که گاز طبیعی مایع یا LNG سوخت پاک‌تری نسبت به نفت و گاز به حساب می‌آیند و نیز چون قیمت آن کمتر است، تقاضا برای آن هم بیشتر شده است.
بر اساس اعلام اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، EIA، در سال ۲۰۱۶، کل مصرف جهانی LNG به ۳۳.۱ میلیارد فوت مکعب افزایش یافت که برابر با ۱۰ درصد کل مصرف گاز طبیعی بود. از طرفی انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۲۷ این بازار به رشدی ۷۵ درصدی برسد.
ایالات متحده با وجود مقادیر فراوان ذخایر گازی و نیز توسعه هاب‌های انرژی چون گالف‌کاست، در ردیف تولید کنندگان جهانی نوظهور قرار گرفته است.
ظرفیت صادرات ایالات متحده از کمتر از Mtpa2 سال ۲۰۱۵ به Mtpa 18 در سال ۲۰۱۷ رسیده است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۲ تا Mtpa 77 افزایش یابد و از این رو ایالات متحده تبدیل به دومین صادر کننده گاز بعد از استرالیا شود.
آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید در سال ۲۰۰۵، فقط ۱۵ کشور LNG وارد می‌کردند و حالا تعداد این کشورها به ۳۹ کشور رسیده است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۲ حدود ۸ کشور دیگر نیز به این جمع بپیوندند.
ترِین‌های کوچک
در قلب این ترمینال‌های جدید، ترِین‌های مدولاری قرار دارند که فقط یک بخش کوچکی از LNG ترِین‌های سنتی را می‌سازند.
شرکتی چون شرکت LNG Ltd چهار ترین Mtpa 2 در لوئیزینا در پروژه ماگنولیا می‌سازد در حالی که شرکت تلورین برنامه‌ای برای ساخت ۲۰ ترین Mtpa 1.38 برای پروژه دریفتوود در لوئیزینا دارد.
و شرکت انرژی چینری چهار ترین Mtpa4.5 در ترمینال Mtpa18 در سابین‌پس دارد.
شرکت‌ها امیدوارند با این ترمینال‌های مودولار از تاخیرها و هزینه‌های اضافی مگاپروژه‌هایی چون ویت‌استون و گورگون شرکت شورون در استرالیا جلوگیری کنند.
یک پروژه ترمینال بزرگ به نام پروژه کامرون، متعلق به شرکت سمپرا، در لوئیزیانا با سه ترین Mtpa4.5، قرار بود امسال به نتیجه برسد که تا سال ۲۰۱۹ به تاخیر افتاد.
درحالی که طراحی‌های مودولار این امکان را فراهم می‌آورد که انعطاف‌پذیری بیشتری در تاسیسات وجود داشته باشد، برخی تردیدها هم در این زمینه مطرح است که این ترمینال‌ها در نهایت چطور خواهند توانست هزینه‌ها را کاهش دهند و توسعه آن‌ها هم آنطور که قولش را می‌دهند به آسانی صورت گیرد درحالی که هیچ تکنولوژی اثبات شده‌ای نیز در این زمینه وجود ندارد.
جیسون فریی، رییس بخش تجاری شرکت پوتن و پارتنر، می‌گوید «موضوع این است که هر کس که در این خصوص تقلا می‌کند و در کشمکش است آیا به واقع باعث خواهد شد پول شما پس انداز شود؟»
اولین تاسیسات از این دست در ایالات متحده مراحل آزمایشی خود را به انجام خواهد رساند. پروژه ۲ میلیارد دلاری جزیره البا در کاتام کانتری جورجیا توسط شرکت کیندر مورگان ساخته می‌شود که ۱۰ ترین دارد و ظرفیت صادراتی آن فقط Mtpa2.5 است.
آخرین اخبار صنعت نفت را اینجا بخوانید
