رئیس پایانه شناور خلیج فارس در گفتگو با خبرنگار nioc مطرح کرد: فناوری بالای پایانه شناور خلیج فارس آن را از سورنا متمایز می کند.
پایانه شناور خلیج فارس روز یکشنبه ۱۹ بهمن ماه سال ۱۳۹۳ در منطقه عملیاتی بهرگان، با حضور مدیرعامل شرکت نفت فلات قاره و هیئت مدیره این شرکت، به طور رسمی افتتاح شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی شرکت ملی نفت ایران، این پایانه با ظرفیت ذخیره سازی ۲ میلیون ۲۰۷ هزار بشکه نفت یکی از بزرگترین پایانه های شناور در جهان است. در همین رابطه روی عرشه این پایانه عظیم و پر ابهت پای صحبت های محمد رنجبر؛ رئیس پایانه شناور خلیج فارس نشستیم تا بیشتر راجع به جزئیات این پایانه افتخار آمیز بدانیم.
– لطفاً در مورد این پایانه شناور و کاربری های خاص آن بفرمایید.
این پایانه شناور به نام نامی خلیج فارس مزین شده است و اگر بگوییم خاک مقدس خلیج فارس، حرفی به گزاف نگفته ایم، چرا که هر وجب از خاک ایران مقدس و موجب افتخار است. این پایانه شناور به منظور دریافت، انباشت و صادرات نفت سکوی سروش و نوروز تعبیه شده است. میزان ذخیره سازی این پایانه ۲ میلیون و ۲۰۷ هزار بشکه است و می توانیم روزانه تا ۲۰۰ هزار بشکه نفت از طریق خط لوله از سکوی سروش و نوروز دریافت کنیم و روزانه تا سقف یک میلیون بشکه نفت صادر کنیم.
این شناور به طول ۳۳۴ متر و عرض ۶۰ متر و ارتفاع ۳۳ متر بزرگترین سازه دریایی در جهان است. این پایانه امکان تولید و صادرات نفت در سکوهای نفتی ایران به صورت مستقل ایجاد می کند؛ بدین صورت که نفت در سکوی سروش و نوروز تولید می شود و پس از فراورش ابتدایی به پایانه و از پایانه به صورت مستقیم به نفتکش منتقل می شود و از این طریق هزینه های تولید و صادرات را به طور قابل توجهی کاهش می دهد.
– چقدر زمان صرف ساخت این تجهیز دریایی شده است؟
ساخت این تجهیز از سال ۹۰ آغاز شد و ۹۱ به اتمام رسید و سال ۹۲ به ایران منتقل شد، می توان گفت نسبت به دیگر پروژه های نفتی زمان معقولی بوده است.
اما باید در نظر داشت که پروژه این پایانه تنها محدود به ساخت نمی شود و نصب آن در محل و دیگر کارهای جانبی هر کدام یک پروژه جداگانه بوده و با توجه به اینکه این پروژه در دریا بوده است و کار در دریا مصائب خود را دارد، افزایش زمان نصب را می توان معقول دانست.
– در رابطه با قرارداد ساخت این پروژه نیز برای ما توضیح دهید.
این قرار داد با یک شرکت کره ای معتبر بسته شد و ساخت آن در استان دالیان چین انجام شد.
– آیا این پایانه به طور کامل به ایران تحویل شده است؟
بله، مدیریت و راهبری این پایانه به طور کامل به ایران تحویل شده است. البته من در رابطه با مراحل قانونی آن اطلاعاتی ندارم، اما کلیه عملیات های مربوط به این پایانه از سوی متخصصان ما انجام می شود. حتی با ورود پایانه به آب های ایران و در زمان بستر سازی و نصب پایانه، مدیریت و راهبری از سوی نیروهای ما انجام می شد.
البته در یک مورد قطعه ای که توسط یک پیمانکار خارجی ساخته شده، هنوز تحویل ما نشده و منتظریم پس از تکمیل و نصب، راهبری آن به ما سپرده شود.
– در رابطه با نگهداری و تعمیرات این پایانه چه قراردادهایی وجود دارد؟
همچون عرف دیگر قراردادهای نفتی نگهداری و تعمیر این تجهیز برعهده شرکت نفت فلات قاره است اما تأمین قطعات بین ۲ تا پنج سال از سوی سازنده آن یعنی شرکت کره ای صورت می گیرد.
– نیروهای فعال بر روی این شناور به چه صورت فعالیت می کنند؟
نیروهای فعال روی این شناور به صورت اقماری همچون دیگر مناطق اقماری صنعت نفت فعال هستند و شیفت ها هر ۱۴ روز تعویض می شوند.
اما در ۱۴ روزی که این نیروها روی شناور مشغول به کار هستند، شیفت ها به صورت ۱۲ ساعت شب و ۱۲ ساعت در روز است و هر فرد باید یک هفته در شیفت های روزانه و هفته بعد را به صورت شبانه فعالیت کند.
طیف تخصص های این افراد متفاوت است و در هر شیفت کاری حدود ۶۰ تا ۶۵ نفر مشغول به فعالیت هستند. این تعداد در چند شاخه تعریف می شوند؛ گروه اول در بحث بارگیری فعالیت می کنند، یعنی کلیه عملیات بستن و بازکردن نفتکش ها از طریق آنها انجام می شود. گروه دیگری در بخش تولید یا بهره برداری فعالیت می کنند. گروه سوم نیز در بخش آب و بخار وظیفه تأمین انرژی برق، آب و سوخت شناور را به عهده دارند. گروه دیگری که به عنوان گروه تعمیراتی شناور شناخته می شوند معمولا متشکل از مهندسین برق و ابزار دقیق تحصیل کرده در رشته های برق و الکترونیک و مکانیک و تعمیرات عمومی هستند. گروه خدماتی نیز فعالیت های روزانه از جمله پهلوگیری شناورهای خدماتی، نظافت، پخت و پز، رنگ آمیزی و دیگر فعالیت های این طیف را بر عهده دارند.
البته این پایانه به نحوی طراحی شده که بیشتر عملیات ها به صورت خودکار و از طریق سیستم ها اداره می شود، اما هر کدام از این واحد ها هر کدام حداقل دو نفر را به صورت دائم نیاز دارد و هر دو نفر نیازمند نیروهای خدماتی هستند و اگر قرار بود که این سیستم به صورت سنتی اداره شود قطعا به تعداد افراد بیشتری برای راهبری این سیستم نیاز بود.
– راجع به تفاوت های این پایانه نسبت به پایانه شناور سورنا بگویید.
این دو پایانه به لحاظ حجمی فرق چندانی با یکدیگر ندارند، اما به لحاظ کیفی و تکنولوژی به طور یقین پایانه خلیج فارس نسبت به سورنا بسیار به روز تر و پیشرفته تر است.
این پایانه مجهز به سیستم اندازه گیری یا میترینگ اولتراسونیک است که یکی از پیشرفته ترین سیستم های اندازه گیری دنیا به شمار می رود علاوه بر آن انتقال نفت از این پایانه به نفتکش از طریق یک خط لوله ۲۰ اینچ صورت می گیرد که تفاوت دیگر این پایانه با پایانه سورنا است.
دوجداره بودن بدنه این پایانه موجب می شود این پایانه در برابر حوادث احتمالی و نشت نفت به محیط زیست ایمن تر شود.
– بالاخره سرانجام سورنا چه می شود؟
تصمیم گیری در مورد پایانه شناور سورنا کاملا به نظر هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران مربوط است، اما تا زمان اخذ این تصمیم فعلا این پایانه به صورت پشتیبان شناور خلیج فارس باقی می ماند. البته در صورت صلاحدید هیئت مدیره، سورنا قابلیت استفاده در میادین دیگر را دارد و می توان در میادین مشترک از جمله اسفندیار یا لایه نفتی پارس جنوبی از آن برای ذخیره سازی یا صادرات نفت خام استفاده کرد.
در حال حاضر می توان به راحتی نفت تولیدی در سکوی سروش و نوروز را به هر دو شناور خلیج فارس و سورنا سوئیچ کرد و هیچ محدودتی در این رابطه وجود ندارد و بر اساس تصمیم مدیریت می توان عمل کرد.
