مدیرعامل سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس تاکید کرد: این سازمان مسئولیت نظارت بر ساخت پالایشگاههای طرح فراگیر پالایشی سیراف، مطابق با استانداردهای زیست محیطی را برعهده دارد و این پالایشگاهها با استفاده از تکنولوژی های برتر دنیا ساخته میشوند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شرکت ملی نفت ایران، طرح فراگیر پالایشی سیراف به عنوان یکی از مهمترین طرحهای دولت تدبیر و امید، به منظور بسترسازی برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنعت نفت و با هدف تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی، به طور جدی در دستور کار وزارت نفت قرار گرفته است.
طرح پالایشی سیراف با هدف احداث ٨ پالایشگاه میعانات گازی در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس با ظرفیت ۴٨٠ هزار بشکه میعانات گاز (هر پالایشگاه ۶٠ هزار بشکه) اجرا میشود. این طرح به دلیل کمک به حضور فعالتر بخش خصوصی در عرصه سرمایه گذاری در صنعت نفت از اهمیت بالایی برخوردار است.
در ابتدای این طرح با توجه به محدوده ظرفیت ۵٠ تا ٧٠ هزار بشکهای برای اسپلیتر میعانات گازی در دنیا و خوراک قابل دسترس، ظرفیت بهینه ۶٠ هزار بشکهای برای هر یک از پالایشگاههای مستقل سیراف انتخاب و طرح سیراف در قالب هشت پالایشگاه ۶٠ هزار بشکهای میعانات گازی مستقل تعریف شد.
در ادامه وزارت نفت زمینی به مساحت ۲۷۰ هکتار برای احداث این طرح در نظر گرفت؛ زمینی که به گفته علیرضا صادق آبادی، مدیرعامل شرکت زیرساخت فراگیر پالایشی سیراف، به دلیل دسترسی مناسب آن به بندر صادراتی پارس ٢، هزینههای ثابت سرمایه گذاری در سیراف را به واسطه بهره گیری از این بندر در حدود ۴٠٠ میلیون دلار کاهش میدهد. البته دسترسی این زمین به آبگیر فازهای اطراف را نیز نباید نادیده گرفت، چراکه موجب میشود هزینههای تامین آب خنک کن، آب بدون املاح، آب آتش نشانی و… تا حدود ۶٠ میلیون دلار کاهش یابد.
مهدی یوسفی، مدیرعامل سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در گفت وگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی شرکت ملی نفت ایران، با اشاره به فضای ۱۵ هکتاری هر واحد پتروشیمی بزرگ در عسلویه، در خصوص فضای این طرح، گفت: با توجه به اینکه طرح فراگیر پالایشی سیراف شامل ۸ پالایشگاه کوچک است، به ۱۲۰ هکتار فضا برای احداث این پالایشگاهها و ۵۰ هکتار برای مشترکات آنها نیاز است، در حالی که ۲۷۰ هکتار برای اجرای این طرح در نظر گرفته شده است؛ زیرا برای زمان ساخت این طرح نیاز به انبار تجهیزات است و همچنین در این طرح، توسعه آتی نیز پیشبینی شده و تلاش داریم از همه لحاظ بدون مشکل اجرایی شود.
یوسفی در مورد نظارت بر اجرای این طرح نیز تاکید کرد: سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس مسئولیت نظارت بر ساخت این پالایشگاهها مطابق با استانداردهای زیست محیطی را برعهده دارد و این پالایشگاهها با استفاده از تکنولوژی های برتر دنیا ساخته میشوند. به طور مثال طراحی پایه این طرح را شرکت ژاپنی TOYO با مشارکت شرکت ایرانی EIED انجام داده است.
اخیرا اعلام شده بود قرارداد خرید فناوری واحدهای تحت لیسانس طرح فراگیر پالایشگاهی سیراف امضا و بسته طراحی فرآیندی واحدهای تولید هیدروژن، بازیافت و دانه بندی گوگرد، تصفیه هیدروژنی نفتا، تصفیه هیدروژنی فرآوردههای میان تقطیر (سوخت جت و نفت گاز) و شیرین‌سازی گاز مایع نیز با شرکتهای KT ایتالیا، HALDOR TOPSOE دانمارک و Axens فرانسه نهایی شده است. شاید با اتکا به اخبار مربوط به این قراردادها بتوان ابراز امیدواری کرد پالایشگاههای سیراف از تکنولوژی روز برخوردار باشند.
مدیرعامل سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در ادامه و در محاسبهای، میعانات گازی هر فاز استاندارد را حدود ۴۰ هزار بشکه در روز دانست و برای ۲۹ فاز، یک میلیون و ۱۶۰ هزار بشکه میعانات گازی در روز در نظر گرفت. وی اعلام کرد با توجه به نیاز ۳۶۰ هزار بشکهای ستاره خلیج فارس و ۴۸۰ هزار بشکهای طرح پالایشی سیراف، نه تنها مشکل کمبود میهانات گازی روبهرو نیستیم، بلکه با مازاد میعانات گازی هم روبهرو خواهیم بود. البته باید توجه داشت میعانات گازی محدود به پارس جنوبی نمیشود و پالایشگاه فجر جم، پالایشگاه آغار و دالان و مجموعه پارسیان هم میتوانند میعانات میادین خود را در اختیار این مجموعهها بگذارند، ضمن اینکه میادین آتی منطقه هم میعانات گازی خواهند داشت که به این مقادیر اضافه خواهد شد.
