اظهار تمایل شرکت انی ایتالیا برای توسعه میدان نفتی دارخوین
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران از اظهار تمایل شرکت انی ایتالیا به منظور توسعه فاز سوم میدان نفتی دارخوین خبر داد و گفت: با وجود تمایل این شرکت ایتالیایی اما هنوز مذاکرات فنی برای اجرای این پروژه نفتی آغاز نشده است.
رکن الدین جوادی در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی شرکت ملی نفت ایران درباره آخرین وضعیت طرح توسعه فاز سوم میدان نفتی دارخوین در منطقه غرب کارون ایران، گفت: شرکت انی ایتالیا تاکنون برای توسعه فاز سوم این میدان نفتی اظهار تمایل و علاقه کرده است.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اعلام این که شرکت انی ایتالیا همچون سایر شرکت‌های نفتی خارجی برای مشارکت و سرمایه گذاری در یکسری از میادین نفت و گاز ابراز علاقه کرده است، تصریح کرد: با وجود تمایل این شرکت ایتالیایی اما هنوز مذاکرات فنی برای اجرای این پروژه نفتی آغاز نشده است.
معاون وزیر نفت تاکید کرد: تاکنون با وجود مذاکرات متعدد با شرکت های مختلف خارجی اما قول توسعه هیچ یک از میادین نفت و گاز کشور را به هیچ شرکت خارجی نداده ایم.
به گزارش NIOC، عبدالرضا حاجی حسین نژاد، مدیر عامل شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن) پیشتر با بیان این که هدف از طرح توسعه فاز سوم میدان نفتی دارخوین افزایش تولید روزانه ۶۰ تا ۷۰ هزار بشکه نفت خام است، اعلام کرده بود: برای اجرای فاز سوم توسعه میدان نفتی دارخوین به طور تقریبی به حدود یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار سرمایه گذاری نیاز است.
علاوه بر این، بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران هم در طول دو سال گذشته تاکنون در چند نوبت با «پائولو اسکرونی» مدیرعامل شرکت نفتی انی ایتالیا(Eni) دیدار و گفتگو کرده است.
پیشتر طرح توسعه مراحل اول و دوم توسعه میدان نفتی دارخوین در قالب قرارداد بیع متقابل به شرکت انی ایتالیا و شرکت ایرانی نیکو واگذار شده بود.
هدف از طرح توسعه میدان نفتی دارخوین که قرارداد اولیه آن در تیرماه ۱۳۸۰ با شرکت آجیپ ایتالیا(زیرمجموعه گروه انی ایتالیا) منعقد شد، در مرحله نخست دستیابی به تولید ۵۰ هزار بشکه نفت و تزریق ۷۰ میلیون فوت مکعب گاز در روز بود که تولید ۵۰هزار بشکه ای در مرداد ۱۳۸۳ تحقق یافت.
وجود نفت در میدان نفتی دارخوین در سال ۱۹۶۴ میلادی با حفر نخستین چاه کشف و پیش از توسعه میدان دو حلقه چاه اکتشافی دیگر در سال های ۱۹۷۸ و ۱۹۹۹ میلادی از سوی شرکت ملی نفت ایران حفر شد. عملیات لرزه نگاری دو بعدی و سه بعدی بترتیب در سال های ۱۹۷۴ و ۱۹۹۷ انجام شد.
منبع: www.nioc.ir
